تخته سیاه

بنویس!
باری دگر به احترام ندامت روزهای نبودنت..

بنویس به کابوس کوچک خوانده نشدن،

به یاد شروع دوستی‌ات با قلم.

بنویس، چرا که این روزها،

هیچ نتواند تو را آرامش بخشد, جز دوستی.

وز سراب انسان‌های پوشالی گذر کن

که در پشت قله هایش انسانیت را به چشم میتوان دید، نه به خیال.

باری دگر بنویس،

به یاد آبشار باران، زمستان و آدم برفی، silvermoon city،

شهربازی، دریاچه نقره‌ای، چشمهایش،

به یاد انجمن شاعران مرده، به یاد تناقض و تعادل و تعامل.

بنویس که شاید تنها یادگارت ازین کالبد زجر کشیده

دست نوشته هایت باشد.

که به آن هر آنکه باید ارزش قائل میشود.

و هر آنکه ارزش قائل شد خودش را خواهد یافت.

باری دگر بنویس از درخشش شباهنگ و سهیل

در صفحه سیاهت، که به درازای عمر سویش می‌تازی.

بنویس از قل و زنجیر زمانه

و از ادعای رهایی در میان قفسی تازه، که افسونت کرده است.

بنویس از آب و آتش..

که ابرهایش را باد به رویای ماجراجویی می‌رساند.

بنویس از جادوی آسمانِ دور، اما نزدیک...

بنویس؛ باری دیگر...

به یاد این سه نابغه

خلقی اندر طلبت غرقه دریای غمند

هوا ابریه ولی سه تا ستاره پیداست، اون گوشه از آسمون روشن شده و همه رو به خودش خیره کرده.. ستاره های کنجکاو! حتمن دارن فکر میکنن که پشت ابر چه خبره! (از دید ناظر زمینی طبیعتا) واسشون بدیهیه که حتی اگه میخوان برن پشت ابر باید با هم برن و خب کنجکاوی دلیل کافی و هیجان انگیزی به نظر میاد... میرن پشت ابرها... ولی دیگه نگاهی نمیتونست بهشون بیوفته. دوباره آسمون شد همون یکنواختِ ابری همیشگی! دیگه جایی از آسمون روشن نبود... دوباره همه سرها افتاد پایین!

وقتی هوا همیشه ابری باشه، افسانه سه ستاره میتونه از حسرت برانگیز ترین و غم انگیزترین افسانه ها باشه! و مهم تر از اون میتونه امید رو زنده نگه داره...

out of mind or out of body

- میدونی؟ آدما خیلی متناقض اند.. حتی به خواسته های خودشون هم ارزشی نمیدن

+ چرا اینو میگی؟ چی شده؟

- من فقط نگاه میکنم، از بچگی همین بوده.. ولی آدما انجام میدن

و آره خب تقصیر اوناست که اینقدر حرفاشون با اعمالشون متناقضه...

اونا به خودشونم باور ندارن.. همین آدما باعث میشن که

یک طفل معصوم، خودشو از دست بده. دنیا پر از دروغ عه!

علاوه بر اینکه کلی مثال واسه حرفم دارم؛ هیچ مثال نقضی هم پیدا نکردم که اثبات بشه.

+ میدونی، ...

- هیسسس! هیچی نگو! دنیا هنوز قشنگیاشو داره؟ باشه قبول...

ولی دنیا یک بازی تیمیه، وقتی قشنگ میشه که تیمی بازی کنیم.

ولی الان وضع چجوریه؟ دیگه حتی نمیتونی تشخیص بدی چند تا تیم تو زمین اند.

راه حلی جز ساختن یک تیم بزرگ داری؟ و خب اصلا ممکن هست؟

+نه خب... نمیدونم

(the two of me talking to each other again)

:)

the good part is

that i can see "it"

i can see through "it"

and the bad part is

i dunno if im part of "it"

or not..

John Nash: There's no point in being nuts if you can't have some fun with it

من، قلم، کاغذ

حدود پنج شیش سال پیش من ادعای دوستی با قلم و کاغذ رو کردم ، با همه دوری ها و دعواها و سر و کله زدنامون تو این مدت اعتراف میکنم هر مشکلی بوده از طرف من بوده، ولی اون قسمت از ماجرا خیلی خوشحال کنندس که هنوزم باهاشون دوستم ^•^ یعنی اونقدرا هم بد نبودم... یادمه قبلن هم راجبشون نوشته بودم حتی. و خب حالا فاز دوم قصه ما از اون جا شروع میشه که آدما با خوندن آثار ما سه تا میگن چه خوب نوشته، چقد استعداد داره و این حرفا.. حالا جدا از اینکه واقعا خوب نوشته یا نه؟ بدونین که من تنها نبودم... ما سه تایی حرفامونو زدیمو و شما هم خوشتون اومد ، سه تایی ازتون ممنونیم که ابراز میکنین نظرتونو آی آدما... :)) ما اون موقع واسه خودمون مینوشتیم و لذت میبردیم، شمام میخواین ببرین نمیخواین نبرین :)) و همچنان واسه خودمون مینویسیم و لذت میبریم ^•^ 

پ.ن: قلم و دفتر من جادویی ان و هیچوقت تموم نمیشن،

:) i was max

چقدر زود میگذره همه چی...

دیدین یه وقتایی یه چیز مهمی رو آدم یادش میره و کارش درست انجام نمیشه تا یادش میاد؟ فکر کنم مدت زیادی یادم رفته بوده حرف زدن رو...

And just as I go to walk out of my bedroom door

It turns to a stage, they're gone

and the spotlight is on and I'm actin'

وقتی یکی رو میبینی و میفهمی که خودت کی بودی و چقد دوری از خودت حس عجیبی داره واقعا :دی تعجب میکنی که چرا این منم :)) وقتی میبینی یه لایه قشنگ رو چهرت ساختی که بهش تبدیل شی و قشنگیای خودت یادت رفته... و وقتی به این فکر میکنم که اگه اون شخص رو نمیدیدم چقدر دیگه از خودم دور میشدم... حس عجیبیه، خوب نیست... بحث اینه من خودم بودم همه ی این مدت... ولی کامل نبودم.. مثل خیلی از آدمای دنیا. واسه همین نمیتونستم خودم بفهمم احتمالا.

•••

طعنه بر ما مزن ای دوست که خود معترفیم

دف زنان بر سر بازار به رسوایی خویش

•••

«نگه جز پیش پارا دید نتواند، که ره تاریک و لغزان است.»

^•^

Cryin' out loud

And the way they talking to you,

the awareness that they give you,

the beauty that they show you,

You see it dont you little fairy?

But there is no justice in this world

The one's wishes could be another's property.

You see it dont you little fairy?

That's the main injustice...

And it will make huge differences!

Really huge ones!

that f*cking big holes on the road

- C'mon dude.. go ahead , whats going on with you? -_-

+ Seems that I'm just tired.. I dont know why I'm acting like this

- Everyone believes you , why you don't?

+ Maybe cause they didn't make it real... or maybe I'm so stupid about it -.-

- But can't you see? you have a goal

+ Ik... ik I should do my best.. ik losing is not an option here.. ik all!

  but why it's not going well? why everything wanna make me disappointed?

  someone told me someday: if it wasn't like what this , everyone would make it.

  but you know? they are not me.. isn't it the same thing for all of us? -.-

- Umm.. u can be right.. but look , as you know... you shouldn't stop!

  you know the rules... so just have some rest.. and start over.. you are not alone buddy

  yours will be ours :) so go ahead ; everyone you care, wanna see you happy & successful

+ U are right :) "at least to make them happy, dont lose your happiness"...

(brainstorm)

let's take a walk in laguna

آسمون رنگای مختلفی به خودش میگیره ، ولی این معنی رو نمیده که وجودش یکرنگ نیست!

آسمون چیزای زیادی به آدم القا میکنه ، ولی این معنی رو نمیده که چیزی رو تحمیل میکنه!

آسمون میخنده ، گریه میکنه ، خسته میشه ، تاریک میشه ، بیدار میشه...

آسمون تا جایی که "ما می بینیم" محدودیت نداره!

حالا ما چقد از این آسمونمون رو میبینیم؟ :)

آدما همدیگرو تحقیر میکنن ، همدیگه رو مقایسه میکنن و میسنجن ولی ترازوشون خرابه

البته بهتره بگم خراب نیست، ولی هیچوقت نتونستن ترازوی سالمی بسازن!

آدما آسمونشون رو نمیبینن... کم میبینن...

آسمون آدما تا جایی که " می بیننش " محدودیت نداره!

آدما رو نمیشه شناخت، فقط میشه یه دید کلی ازشون داشت!

آسمونو نمیشه شناخت، فقط میشه یه دید کلی ازش داشت!

so let's take a walk...

Hide it

Keep your thoughts for yourself ,

and just take care of them..

Dont tell them to the people...

Never Ever!
grateful ones will ask you about it..

And the others shouldn't even know it!

Your thoughts will be appear as yourself, someday.

There are lots of differences between the worlds..

(Just one side of imagination: first result)